Już się chyba na stałe utarło, że 4 czerwca 1989 roku skończył się w Polsce komunizm i narodziła się III RP. I choć wybory 4 czerwca postrzegano jako istotne, to przekonanie, że to właśnie tego dnia stało się coś tak przełomowego nabrano, a może raczej zaczęto nabierać dopiero kilka miesięcy później i to za sprawą pewnej spontanicznej telewizyjnej deklaracji.

Ustawa 447 znalazła się ostatnio w czołówce, skądinąd nie najlepszej jakości, debaty politycznej w Polsce. Rzeczony akt według niektórych niesie ze sobą groźbę konieczności zapłaty przez nasze państwo odszkodowań za znacjonalizowane mienie bezspadkowe po ofiarach Holokaustu. Ale czy rzeczywiście tak jest?

Stany Zjednoczone przez wiele dziesięcioleci jawiły się Polakom jako miejsce gdzie trawa jest zieleńsza, a życie staje się dużo łatwiejsze. Ogromna fala polskiej emigracji ruszyła do Stanów Zjednoczonych już w XIX wieku. Była to często ucieczka od głodu, biedy i represji. Ale od czego trzeba było zacząć? Na co uważać? I co robić kiedy już do Ameryki udało się dostać?

Każdy wielki ród arystokratyczny miał swoją siedzibę, która odzwierciedlała jego potęgę i znaczenie. Czasami było nawet kilka takich rezydencji - każda związana z inną z gałęzi danej rodziny. I tak Radziwiłłowie mieli m.in. Nieśwież i Ołykę, Potoccy - Tulczyn oraz Łańcut, Lubomirscy - Nowy Wiśnicz, a Zamoyscy – Kozłówkę.

Jak w przedziwny sposób mogą się zmieniać znaczenia powiedzeń najlepiej ilustruje historia zwrotu „pisz pan na Berdyczów”. Dziś używa się go, by zaznaczyć rozmówcy, że kontakt z nami będzie niemożliwy. Można zatem „pisać na Berdyczów”, bo list/wiadomość i tak do nas nie dotrze. Władysław Kopaliński podejrzewał, że berdyczowska poczta musiała działać fatalnie, skoro tak to miasto zostało zapamiętane. A tymczasem było wręcz przeciwnie.

Ameryka końca lat 60-tych. Ruch hipisowski jest w pełnym rozkwicie. W radiu słychać Janis Joplin, Jimiego Hendrixsa i The Doors. W klubie studenckim w Seattle Liz Kendall (Lily Collins) poznaje przystojnego studenta prawa imieniem Ted (Zac Efron), który zdaje się akceptować fakt, że jest ona samotną matką, ma beznadziejną pracę i raczej kiepskie perspektywy na przyszłość. Tymczasem w mediach coraz głośniej mówi się o serii zaginięć młodych atrakcyjnych kobiet.

Piłsudski starzał się w zastraszającym tempie. Marszałek coraz częściej zapadał też na różnego rodzaju schorzenia, stało się to szczególnie widoczne po zakończeniu jego kilkuletniego związku z młodszą o blisko 30 lat lekarką Eugenią Lewicką. Już wcześniej, w kwietniu 1928 roku, Piłsudski przeszedł atak apopleksji (udar). Porażenie prawej części ciała cofnęło się względnie szybko, ale chory nie odzyskał już dawnej sprawności w ręce. Obawiano się powtórzenia ataku w znacznie groźniejszej formie. „Komendant już pracować nie może – zwierzał się »Śmigły« byłemu oficerowi Pierwszej Brygady, generałowi Kordianowi Zamorskiemu – i do pracy się zmusza – dzięki swojej litewskiej naturze przejawia we wszystkim dużo (…) w stosunku zarówno do przyjaciół, jak nieprzyjaciół, a wreszcie metodzie zdążania najkrótszą i najprostszą drogą do celu przeciwstawia zawsze doktrynerski pryncypializm, męczenie tematu na wszelkie możliwe sposoby i unikanie ostatecznej decyzji i unikanie konkretnego załatwienia sprawy”.

W kraju, gdzie co kilkadziesiąt lat na wskutek różnych wojen płonęły lub ginęły całe archiwa nie może dziwić, że nie zawsze udaje się odtworzyć dzieje jakiejś rodziny. Po dziś dzień nie jest możliwe stworzenie pełnej listy polskich rodów szlacheckich, nie mówiąc już o wnikliwszej genealogii. Dotyczy to także tak zasłużonych rodzin jak Tetmajerowie.