Jeszcze 100 lat temu Wielka Brytania oplatała swoimi wpływami ¼ świata. Pod panowaniem korony angielskiej znajdowało się ponad 350 mln ludzi. Dodatkowo I wojna światowa przyznała dumnemu Albionowi terytoria mandatowe. Nad Imperium Brytyjskim słońce nigdy nie zachodziło. Było to prawdziwe globalne mocarstwo. Jak to się zatem stało, że takie imperium nie przetrwało? Co zdecydowało o jego załamaniu?

13 listopada 1924 roku Władysław Stanisław Reymont został uhonorowany literacką Nagrodą Nobla ,,za wybitny epos narodowy, powieść Chłopi”. Po prawie 100 latach na ekranach kin gości adaptacja kultowego dzieła, przyciągająca uwagę już samą stroną wizualną – jest to malowana klatka po klatce animacja, do złudzenia przypominająca stylem młodopolskie malarstwo. Ekranizacja klasycznej literatury to zawsze karkołomne zadanie. Czy twórcy filmu stanęli na jego wysokości? Czy nowi Chłopi zdobędą Oscara i niejako powtórzą sukces literackiego pierwowzoru?

Polski biegun zimna, przesmyk suwalski – z tym najczęściej kojarzy się Polakom Suwalszczyzna. Kraina ta jest jednak ze wszech miar bardziej ciekawa. Jest to jeden z reliktów dawnej Rzeczpospolitej Obojga Narodów w obecnych granicach Polski, a ściślej rzecz biorąc to pamiątka III RP po Wielkim Księstwie Litewskim.

W czasach PRL to ich szlak bojowy był najbardziej eksponowanym epizodem polskiego wysiłku zbrojnego w trakcie II wojny światowej. Dziś wahadełko się odwróciło i żołnierze ludowego Wojska Polskiego zostali zepchnięci na margines. Niektórzy odmawiają im nawet polskości. Wystarczy jednak się zastanowić nad ówczesną sytuacją Polski, by zorientować się, że nie są to oceny sprawiedliwe.

Aż trudno uwierzyć, że Kronika Polaków (Chronica Polonorum) autorstwa wybitnego historyka, geografa i humanisty doby renesansu, Macieja z Miechowa, musiała czekać ponad 500 lat aż zostanie przetłumaczona na język polski. Kiedy Kronika ukazała się w 1519/1521 r. (oczywiście po łacinie), cieszyła się dużą popularnością, była czytana przez uczonych Starego Kontynentu, a znano ją na wszystkich dworach królewskich.

Dla jednych renegatka, kolaborantka i zdrajczyni. Dla drugich – bohaterka, wybawicielka, dzielna przywódczyni Polaków w ZSRR. Opinie o Wandzie Wasilewskiej zawsze były skrajne, a jej zwolennikom i krytykom nigdy nie udało się dojść do porozumienia. Aleksander Wat opowiadał o niej: „Niezbadana jest dusza kobiet fanatycznych, świętych Teres komunizmu. To są mistyczki, które nie widzą rzeczywistość, raczej widzą inną rzeczywistość, której my nie widzimy”. Jak więc wyglądała rzeczywistość Wandy Wasilewskiej?

Takiego albumu o naszym kraju jeszcze nie było. W książce prof. Wojciecha Polaka i mistrza Adama Bujaka pt. „Polska. Dwanaście wieków” (wyd. Biały Kruk) Polska ukazana została od czasów najdawniejszych do najnowszych, wiek po wieku. Każde stulecie, od X po XXI, zostało osobno scharakteryzowane.

Po opuszczeniu przez władze terytorium Rzeczpospolitej w nocy z 17 na 18 września 1939 roku rozpoczął się nie tylko nowy etap wojny, ale też dziejów Polski. Od tego momentu bowiem nie mogło być już mowy o podmiotowym traktowaniu Rzeczpospolitej, a karty zaczęli rozdawać nasi sojusznicy. Jedyną nadzieją na zakończenie tego stanu było wyzwolenie okupowanej ojczyzny. Jednak pokładane we Francji i Wielkiej Brytanii nadzieje nie zostały spełnione, a Polska doznała wielu upokorzeń ze strony swoich aliantów.