Rzeczpospolita Obojga Narodów znana była ze swojej równości szlacheckiej, dlatego też panowie bracia z niechęcią patrzyli na uzyskiwane przez magnatów na obcych dworach tytuły książęce. Wyjątek robiono dla rodów litewsko-ruskich, pochodzących od średniowiecznych wielkich książąt Litwy i Rusi. Jednak poza tytulaturą, kniaziowie zazwyczaj mocno odbiegali od powszechnych wyobrażeń o książętach.

Ludowcy w II RP i komuniści w PRL uczynili z Wojciecha Głowackiego przykład bohatera chłopskiego, który mógł śmiało kontrastować z nielubianymi przez nich „szlachciurami”. Życiorys herosa spod Racławic jednak nie do końca odpowiada temu schematowi i wiele też mówi o polskiej tożsamości.

Razu pewnego do bram klasztoru benedyktynów w Ossiach w austriackiej Karyntii zapukał pewien człowiek. Poprosił o przyjęcie do zgromadzenia. Był milczący, pokorny, posłuszny i pracowity. Nikomu nie chciał mówić, skąd przybył i jaka była jego historia. Swoją tajemnicę wyjawił dopiero na łożu śmierci. Był 3 kwietnia 1081 lub 1082 r.

Poniedziałek Wielkanocny, nazywany potocznie Lanym Poniedziałkiem, według legendy upamiętnia oblewanie wodą plotkujących żon w Jerozolimie przez ich mężów. W polskiej tradycji najczęściej wodą oblewane są dziewczęta, wśród których pojawia się przekonanie, iż mocne oblanie wodą to zaszczyt, ponieważ najczęściej robili to młodzi kawalerowie. Nieodzownym elementem Lanego Poniedziałku są: piski, wrzaski, uciekanie oraz mokre ubranie. Jak niegdyś mówiono: „Baby polewa się żeby miały szczęście w chudobie, chłopów, żeby mieli je w polu, dziewczyny – do chłopaków".

Zajączek bez wątpienia jest jednym z najpopularniejszych symboli Wielkanocy. Pojawia się na kartkach pocztowych, w reklamach, a w niektórych regionach Polski przynosi prezenty. Tylko jaki związek ma „szarak” ze Zmartwychwstaniem?

Wszystko, co aktualnie wiemy na temat chrztu Polski, to absolutnie umowne rzeczy – powiedział PAP mediewista, prof. Tomasz Jasiński. Według historyka okoliczności tego wydarzenia to dla dzisiejszej nauki wciąż "równanie z dziesięcioma niewiadomymi".

Wolter niegdyś powiedział, że „gdyby Boga nie było, to należałoby go wymyślić". Na przestrzeni wieków rządzący używali religii, by osiągać konkretne cele polityczne. Pomagała im w dyscyplinowaniu poddanych, jak i prowadzeniu polityki zagranicznej. W XX wieku narzędziem, może nie tak doniosłym, ale równie skutecznym co religia, stał się sport.

Dla współczesnych był zupełnym fenomenem, człowiekiem z tak innego świata, że musieli mu dopisać romantyczną legendę. W polskiej pamięci zapisał się jednak jako prezydent Warszawy – wówczas gubernialnego miasteczka na zachodnich rubieżach Imperium. Co zostało z dziedzictwa „naszego prezydenta”, jak Sokratesa Starynkiewicza nazywała warszawska prasa, pomimo ustawicznych interwencji cenzury?