Ludowcy w II RP i komuniści w PRL uczynili z Wojciecha Głowackiego przykład bohatera chłopskiego, który mógł śmiało kontrastować z nielubianymi przez nich „szlachciurami”. Życiorys herosa spod Racławic jednak nie do końca odpowiada temu schematowi i wiele też mówi o polskiej tożsamości.

„Niemiecki czytelniku! Gdyby kaprys losu miał cię kiedyś sprowadzić do Polski (…) zamknij swoje serce, a także swój kufer, jeśli dotychczas go nie zabezpieczyłeś, i bacz na każde słowo, jak i na swoją sakiewkę, bo jedziesz do Polski.”

Tadeusz Kościuszko wielkim bohaterem był. Jego dokonania podkreślają liczne pomniki stawiane na jego cześć, nazwy geograficzne z jego nazwiskiem, kopce, statki, muzea, szkoły czy znaczki pocztowe i wizerunki na numizmatykach. Podziwiać można również obrazy z jego podobizną, oglądać filmy i sztuki teatralne o jego licznych zasługach, a ponadto jego waleczne życie jest tematem zajęć szkolnych na każdym etapie edukacji. Jednakże bardzo mało w tym wszystkim mówi się o życiu prywatnym przywódcy insurekcji 1794 r. Tą jakże istotną dla Kościuszki, a zwykle pomijaną częścią biografii jest np. wielka miłość, która została w brutalny sposób przerwana.

Tadeusz Reytan, leżący przed dygnitarzami Rzeczpospolitej, wyrażający swój sprzeciw wobec haniebnej zgody na I rozbiór Polski, jest jednym z najbardziej znanych symboli patriotyzmu i walki o ojczyznę do samego końca. Nie była to jednak beznadziejna walka. Za racjami Reytana stało całkiem sporo argumentów prawnych.

Julian Ursyn Niemcewicz tak opisywał tego Sarmatę: „wzrost prawie olbrzymi, twarz rumiana, zawiędła, zawiesisty wąs siwy, sieledziec na głowie zakręcony za ucho”. Tak miał wyglądać Mikołaj Bazyli Potocki – jeden z największych, ale i najokrutniejszych magnatów Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Gwałcił, mordował, torturował, ale jednocześnie był człowiekiem bardzo pobożnym i oddanym sprawom ojczyzny.

Był jedną z tych postaci epoki stanisławowskiej, która chciała stworzyć w Rzeczpospolitej podstawy zachodnioeuropejskiej gospodarki. Miał na swoim koncie nawet znakomite dokonania. Dzięki niemu na Litwie powstało aż 50 manufaktur. Problem był jedynie taki, że opierały się one na zwiększonej... pańszczyźnie.