„Początek nieszczęść Królestwa” jaki nastąpił za panowania Jana Kazimierza najczęściej wiązany jest z obcymi najazdami i wojnami, z którymi musiała zmagać się Rzeczpospolita. Jednak zarówno wtedy, jak i w XVIII stuleciu nie mniejszym czynnikiem osłabiającym państwo były dziesiątkujące jego ludność epidemie.

Przyjęło się sądzić, że Polacy nie są narodem królobójców. I jest to prawda, gdyż w porównaniu z krajami zachodniej Europy czy Rosją, to tu próby uśmiercenia monarchów były rzadkością. Jednak Stanisław Leszczyński jest pod tym względem absolutnym rekordzistą. Zamachy na jego życie przypominały późniejsze polowanie na Fidela Castro.

Giacomo Casanova - jeden z najsłynniejszych awanturników w historii, na początku panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego liczył na zrobienie w Rzeczpospolitej wielkiej kariery. Skończyło się to jednak nagłym wyjazdem i obawą o własne życie.

Ileż to jest opowieści, że August II Sas zwany Mocnym łamał podkowy, wyginał cynkowe talerze, podnosił armaty i powalał byki? Dzięki takim wyczynom miał właśnie zyskać swój przydomek „Mocny”. Inni dodają, że niekoniecznie chodzi o siłę fizyczną, co o „siłę w lędźwiach”, czyli aktywność erotyczną Wettyna, która ponoć przyniosła rezultaty w postaci rekordowej liczby 300 dzieci. Prawda jest jednak inna. Przydomek Augusta II wiązał się ściśle z jego aktywnością polityczną, którą, o dziwo, oceniono bardzo pozytywnie.

„Czy przybył już poseł z Lechistanu?” – te słowa miały rzekomo padać przez cały okres zaborów zawsze, gdy na sułtańskim dworze dochodziło do oficjalnej prezentacji dyplomatów. Tym prostym gestem Imperium Osmańskie, jakby wbrew niezaprzeczalnym faktom, dawało społeczności międzynarodowej do zrozumienia, że nie przyjmuje do wiadomości, że Rzeczpospolita nie istnieje. Stambuł stał się tym samym jedyną stolicą, gdzie ciągle oczekiwano nadejścia polskiego poselstwa. I aż dziw bierze, że jeszcze w XVII w. obydwa państwa często prowadziły ze sobą wyniszczające wojny. Skąd nagle zatem u Turków taki przypływ propolskich uczuć?

Biało-czerwona flaga towarzyszy nam w czasie uroczystości państwowych, rozgrywek sportowych, a wcześniej na polach bitew. Jej historia jest jednak stosunkowo krótka i łączy się nie tylko z polskimi barwami narodowymi.

Władysław Jabłonowski zwany „Murzynkiem” był jednym z pierwszych w świecie zachodnim czarnoskórych generałów. W młodości poznał Napoleona, który czynił mu rasistowskie uwagi, a po latach wysłał go na straceńczą misję. On natomiast, choć nie miał w sobie ani kropli polskiej krwi, był bez wątpienia polskim patriotą, oddanym bez reszty sprawom ojczyzny i to za nią walczył oraz „tęskno wzdychał”.

Dziś patrzą na nas pełnymi nadziei oczami z wydarzeń na Facebooku i rozmytych deszczem ogłoszeń. A jak dawniej poszukiwano zaginionych psów? Odpowiedź znajdujemy w ogłoszeniach prasowych zamieszczonych w „Gazecie Warszawskiej” w ostatnich latach XVIII wieku.