Historia na ekranie

Powstanie styczniowe było najdłuższym ze wszystkim polskich zrywów niepodległościowych – i bezsprzecznie najtragiczniejszym w skutkach. Porażająca klęska na długie lata przekreśliła plany ponownej walki zbrojnej z zaborcą. Jednocześnie powstanie ukształtowało nowoczesny naród polski i pozostawiło na naszej mentalności i społeczno-politycznych dziejach niezmazalne piętno.

13 listopada 1924 roku Władysław Stanisław Reymont został uhonorowany literacką Nagrodą Nobla ,,za wybitny epos narodowy, powieść Chłopi”. Po prawie 100 latach na ekranach kin gości adaptacja kultowego dzieła, przyciągająca uwagę już samą stroną wizualną – jest to malowana klatka po klatce animacja, do złudzenia przypominająca stylem młodopolskie malarstwo. Ekranizacja klasycznej literatury to zawsze karkołomne zadanie. Czy twórcy filmu stanęli na jego wysokości? Czy nowi Chłopi zdobędą Oscara i niejako powtórzą sukces literackiego pierwowzoru?

Serialowej ekranizacji powieści Szczepana Twardocha „Król” w reżyserii Jana P. Matuszyńskiego towarzyszyła wielka akcja promocyjna. Wzmocniły ją entuzjastyczne recenzje, z których mogliśmy się dowiedzieć, że doczekaliśmy się w końcu rodzimej historycznej produkcji na światowym poziomie. Szkoda tylko, że to nieprawda.

Biografia Witolda Pileckiego – barwna, burzliwa, na wskroś heroiczna, a przy tym pełna tragizmu – zdawała się idealnym materiałem na scenariusz filmowy. Twórcy ,,Raportu Pileckiego”, który od 1 września gości na ekranach kin, przedstawili ją rzetelnie i solidnie, chociaż czegoś tej produkcji zabrakło… Być może pewnej artystycznej spójności i zamysłu?