Kastraci rzadko chorowali na serce i nie łysieli. Jeśli przetrwali okrutny zabieg odcięcia narządów płciowych, to żyli kilkanaście lat dłużej od „zwykłych” mężczyzn. Niektórzy odcięte genitalia nosili w skrzyneczkach, którymi opiekowali się przez resztę życia.

29 lat wydaje się być okresem, w którym człowiek jest już osobą dojrzałą, która wie czego chce i wie jak to osiągnąć. Teoretycznie z państwami powinno być podobnie. Niestety, III Rzeczpospolita nie zalicza się do tej kategorii.

„O rany boskie” - miał rzekomo zakrzyknąć Edward Gierek na wieść o wyborze Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Dla władzy sceptycznej wobec Kościoła był to nie lada problem, który zwiększył się, gdy już w rok po wyborze nowy papież postanowił odwiedzić ojczyznę.

Komunistyczny prezydent Bolesław Bierut idący obok księdza prymasa na procesji Bożego Ciała, szef Urzędu Bezpieczeństwa Stanisław Radkiewicz klękający w trakcie mszy przy Podniesieniu czy sekretarz Polskiej Partii Robotniczej Władysław Gomułka śpiewający „Boże coś Polskę” - nie, nie jest to dziwna fantazja senna, lecz realia Polski Ludowej w pierwszych latach jej funkcjonowania. Czerwona władza tuż po wojnie próbowała zachowywać pozory, że nic tak naprawdę się nie zmieniło i może nie ochoczo, aczkolwiek regularnie najwyżsi notable pojawiali się na uroczystościach kościelnych.

Józef Piłsudski i Roman Dmowski są postaciami, które nawet teraz oddziałują na polską politykę. Ich spór kładzie się cieniem na całe dzieje Polski w XX w. i stanowi jeden z fundamentalnych sporów o wizję państwa w naszej historii. Jednakże, czy prywatnie ich relacje również były tak złe?

Dla wielu splendor monarchii ma nieodparty urok, którego można tylko pozazdrościć mieszkańcom Wysp Brytyjskich. Nie brakuje jednak też takich, dla których monarchia to przeżytek, czego najlepszym przykładem mają być właśnie współczesne królestwa, w których królowie są pozbawieni jakichkolwiek realnych kompetencji. A może są dziś jeszcze jakieś wymierne korzyści z ustroju monarchicznego?

Lata 1918-1921 kojarzą się nam przeważnie pozytywnie. Był to bowiem okres, gdy odradzała się polska państwowość po 123 latach niewoli. Nie dla wszystkich była to jednak „ta” Rzeczpospolita, o którą walczyli oni i ich przodkowie. Dla Litwinów odrodzenie Polski i powstanie nowej Litwy oznaczało konieczność dramatycznego wyboru.

Ileż to jest opowieści, że August II Sas zwany Mocnym łamał podkowy, wyginał cynkowe talerze, podnosił armaty i powalał byki? Dzięki takim wyczynom miał właśnie zyskać swój przydomek „Mocny”. Inni dodają, że niekoniecznie chodzi o siłę fizyczną, co o „siłę w lędźwiach”, czyli aktywność erotyczną Wettyna, która ponoć przyniosła rezultaty w postaci rekordowej liczby 300 dzieci. Prawda jest jednak inna. Przydomek Augusta II wiązał się ściśle z jego aktywnością polityczną, którą, o dziwo, oceniono bardzo pozytywnie.