Choć król Michał I Wiśniowiecki nie był ani okrutny, ani państwo, którym rządził nie było w stanie całkowitego upadku, to historia nie najlepiej go zapamiętała. Głównym zarzutem wobec tego monarchy jest to, że był po prostu głupi. Zapomina się jednak, że Polska nie była monarchią dziedziczną i taki władca nie był darem niebios, a wyrazem woli wyborców.

Kobieta-szpieg, ulubiona agentka Churchilla, inspiracja Iana Fleminga – tak się obecnie określa najczęściej Krystynę Skarbek, przyznając jej zarazem miano pierwszej damy polskiego wywiadu. Wielu utyskuje, że jeszcze o tej wspaniałej postaci nie powstał żaden film, a tylko średniej jakości spektakl teatru telewizji. Inni szukają miejsca na pomnik czy tablicę pamiątkową dla pani superszpieg. To wszystko wywołuje jednak pewne zgrzyty. I nie chodzi już o to, że Krystyna Skarbek zmonopolizowała temat kobiet służących w polskim wywiadzie, ale jej wojenne wyczyny wyparły spore wątpliwości, które przynajmniej powinny się pojawić przy ocenie tej postaci.

Powstanie kościuszkowskie siłą rzeczy jest nieustanie kojarzone z postacią Tadeusza Kościuszki. Insurekcja ta miał jednak nie jednego, jak można domniemywać, a dwóch wodzów. Tym drugim Naczelnikiem był Tomasz Wawrzecki, który przejął dowodzenie po pojmaniu Kościuszki. Jemu jednakże nikt później nie chciał stawiać pomników i to pomimo tego, że Wawrzecki wcale w wielu aspektach nie ustępował swemu poprzednikowi.

W 1736 roku w życiu Stanisława Leszczyńskiego po raz kolejny coś nie wyszło. W odróżnieniu od swojego pierwszego podejścia do korony polskiej z czasu wojny północnej, tym razem miał nie tylko poparcie obcego protektora, ale również mas szlacheckich, łaknących króla Piasta. A mimo to się nie udało. Tron zagarnął syn Augusta II. Leszczyński nie został jednak z pustymi rękami.

Czołowy polski geopolityk dr Jacek Bartosiak czasem porównuje sytuację geopolityczną III RP do sytuacji Księstwa Warszawskiego. Podobnie jak to „małe państwo wielkich nadziei” było związane z systemem bezpieczeństwa wytworzonym przez napoleońską Francję tak dziś Polska zależy od polityki USA. Porównanie to może być bolesne, ale trudno odmówić tej analogii pewnej trafności. Księstwo jednak mimo sporej zależności od Paryża przeżyło swoje wielkie chwile, które dały jej nadzieje na powrót do dawnej potęgi. Pierwszą z nich była wojna z Austrią.

Kozaków Zaporoskich zazwyczaj kojarzy się z buntami bądź obroną kresowych stanic przed Turakami i Tatarami. Tymczasem niezwykle ważną częścią ich historii były także pirackie wyprawy. Piraci z Zaporoża siali postrach na najdalszych krańcach Morza Czarnego.

„Był Benesz i wyszło z tego ha,ha” – w ten prześmiewczy sposób polskie pismo satyryczne „Mucha” skomentowało rozbiór Czechosłowacji i ustąpienie prezydenta Edwarda Benesza. Jego miejsce zajął Emil Hacha – dobroduszny prawnik, który nie zdawał sobie sprawy, jak tragiczną rolę będzie dane mu zagrać w najbliższych latach.

Na powyższy obraz Jana Czesława Moniuszki natknąłem się przypadkowo, podczas poszukiwania ilustracji do któregoś z kurierowych tekstów. Pan Stanisław Antoni Poniatowski, czyli ex-król i ex-wielki książę litewski Stanisław August, siedzi sobie w Pałacu Marmurowym w Petersburgu, otoczony pamiątkami, które pozostały mu po czasach świetności. Ze smutkiem i żalem, ledwo powstrzymując wybuch płaczu, patrzy na obraz przedstawiający jego ukochany Pałac na Wodzie w warszawskich Łazienkach. W oddali stary sługa spogląda z nie mniejszym żalem na swego pana. Nad nimi zaś góruje portret ukochanej, protektorki, a w końcu zguby byłego monarchy – carycy Katarzyny.